پشت پرده حمله به روحانی - کلوب آگهی

به گزارش شرق، وقتی حرفه ای مجلسی اصولگرایان درباره هم سلکان تازه کارش در مجلس این گونه سخن می گوید، دیگر دلیلی ندارد اصلاح طلبان یا منتقدان مجلس فعلی زحمت زیادی بکشند. نمونه آخر مصداق این سخنان باهنر، گفته مجتبی ذوالنوری، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس است که بحث اعدام روحانی را پیش کشیده.

ذوالنوری در حساب توییتری خود نوشت: جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن با معاویه را خواست، بیشتر مردم از امام ذکر می کنید! امروز بیشتریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی شوند؛ با منطق شما، رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام نمایند تا دل مردم عزیز راضی گردد. چند روز قبل تر هم عنابستانی، نماینده خراسان، درباره روحانی گفته بود: او آن قدر وقیح است که ملت خویش را به مسخره گرفته است. کشور به حال خود رها شده و مردم در تأمین مایحتاج خویش درمانده اند و زیر خط فقر دست و پا می زنند و رئیس جمهور در بند حفظ خط ریش خویش است! اف بر تو که ملتی را شرمسار نموده ای!.

حسام الدین آشنا در واکنش به توهین ها به رئیس جمهوری در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: فحاشی انسان را نه دانشمندتر می نماید و نه نورانی تر.

سکوت قالیباف در برابر فحاشی ها

از مجلس اول که پر از هیاهو و جنجال و حتی زد و خورد بود، تصویری به جا مانده که عده ای از مذهبی های انقلابی در حال زد و خورد با نزدیکان بازرگان و جبهه ملی اند. گویا هاشم صباغیان پشت تریبون بوده و نمایندگان در حال فحاشی که علی اکبر تعیین فر خطاب به رئیس جلسه، هاشمی رفسنجانی، فریاد می زند: آقای رئیس، این چه وضعیتی است؟ چرا مجلس را آرام نمی کنید؟ و بعد خودش به طرف تریبونی می رود که هاشم صباغیان در آن ایستاده و با اعتراض نمایندگان طیف خط امام نطق پیش از دستورش ناتمام مانده بود. تعیین فر هنوز جلوی تریبون نرسیده، عده ای از نماینده ها سر وی ریختند. در عکس به جا مانده، هاشمی هم که ریاست مجلس را بر عهده داشت، ساکت، آرام، با لبخند و بسیار خونسرد به جریان نگاه می نماید.

بعد ها هاشمی درباره این عکس و چرا اقدامی برای حل دعوا ننموده بلکه در حال لبخندزدن است، گفته بود: .. منظره، یک طنز تاریخی بود. هرکس هم بود، لبخند تلخی می زد که چرا این ها با هم این گونه رفتار می نمایند؟ در همان صحنه من خیلی زود آن ها را از هم جدا کردم. وقتی جلسه متشنج شد، یک ربع تنفس دادم تا همه بیرون بروند و فضا تلطیف گردد. در مجلس احترام همه گروه ها را نگه می داشتم.... هاشمی این گونه از خودش برطرف اتهام می نماید؛ یعنی معتقد است عکس فقط همان لحظه را نشان داده، اما او بعد ها برای آرام نگه داشتن فضا اقدام نموده است. نقدی که این روز ها به قالیباف وارد است، این است که او هیچ اقدامی برای آرام نگه داشتن مجلس و جلوگیری از تندروی، چه در صحن مجلس و چه در حال و هوای کلی نمایندگان انجام نمی دهد. از همان روزی که وزرای روحانی پایشان را به مجلس یازدهم گذاشتند، کمابیش شاهد اهانت ها و فحاشی های اصولگرایان مجلس نشین به دولت هستیم. شاید متشنج ترین جلسه را ظریف داشت که آماج حملات نهاده شد.

احتمالا یکی از دلایلی که روحانی به جز روز افتتاحیه دیگر پایش را به مجلس نگذاشته، همین است؛ تا جایی که در جریان جلسه رأی اعتماد نمایندگان به علیرضا رزم حسینی، گزینه پیشنهادی دولت برای وزارت صنعت، معدن و تجارت، بعضی نمایندگان که در مخالفت با رزم حسینی سخنرانی می کردند، به رئیس جمهوری توهین کردند.

در همین ارتباط، معاون اطلاع رسانی و ارتباطات دفتر رئیس جمهوری نیز با انتقاد از سکوت رئیس و چهره های سرشناس مجلس در برابر اهانت بعضی نمایندگان به رئیس جمهوری گفت: این بدعت با اهانت به روحانی آغاز شد، اما بعید نخواهد بود آن روز که ناسزاگویی از تریبون مجلس، دامان سکوت نمایندگان را بگیرد.

علیرضا معزی نوشته بود: بر نورسیدگان و میان مایگانی که با بددهانی در جست وجوی دیده شدن هستند، حرجی نیست، اما شگفتی از رئیس و چهره های معتبرتر مجلس است که با سکوت، به شکل گیری بدعت شنیع فحاشی از تربیون مجلس مجال دادند. این بدعت با اهانت به روحانی آغاز شد، اما بعید نخواهد بود آن روز که ناسزاگویی از تریبون مجلس، دامان سکوت نمایندگان را بگیرد. در این روزگار تلخ و جان فرسای جنگ و تحریم و بیماری، حداقل در دشمنی و انتقام گیری، جوانمرد باشید.

قاسم میرزایی نیکو، نماینده سابق نیز در واکنش به اظهارات توهین آمیز بعضی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به رئیس جمهوری گفت: مجلس باید طبق فرمایشات رهبری، راه چاره مسائل را بیابد و بدون فرافکنی به مردم شرح دهد. اگر نمایندگان می خواهند برای مجلس کار جدیدی انجام دهند، باید کاری نمایند که شرایط کشور بهتر گردد نه اینکه با اتهام زنی و توهین در پی یافتن نقش و صندلی خود باشند. میرزایی نیکو درباره سکوت رئیس مجلس برابر رفتار های خارج از عرف بعضی نمایندگان، با اشاره به سفر های استانی نمایندگان تحت عنوان نظارت میدانی گفت: علی لاریجانی در دوران ریاست خود در مجلس دهم، برای مراسم و افتتاح به سفر های استانی می رفت و وقتی هم که در قم بود، وقت خود را صرف رسیدگی به مسائل مردم این شهر می کرد؛ بنابراین سفر های استانی نماینده مردم تهران چه مسئله ای از سایر شهر ها و استان ها حل می نماید؟ آن ها برای این گونه اقدامات باید با سازمان برنامه و بودجه و وزیر هماهنگ نمایند تا آن ها این کار ها را انجام دهند. آن ها بهتر است فرصت اندک خود را برای شنیدن و رسیدگی به مسائل مردم تهران که به آن ها رأی داده اند، اختصاص دهند.

در اینکه راه یافتگان به مجلس علیه، مخالف و منتقد روحانی بوده و هستند، شکی نیست، اما چرا ادبیات آن ها تا این اندازه خصمانه و به قول معاون ارتباطات رئیس جمهوری خارج از شأن نمایندگی، دهان دریده و فرومایه است؟ آیا این فقط ناشی از شدت عصبانیت نمایندگان از دولت است یا ماجرا چیز دیگری است؟

اینکه مجلس اصولگرا با هزاران وعده روی کار آمد و قول هایی داده که نه در توان مجلس به طور عام است و نه در ید این نمایندگان به طور خاص و حالا نگران از انباشت این مطالبات در شرایط خطیر، به ویژه مالی، فرار به جلو را برگزیده است؟ نمایندگان می دانند که نه با قانون گذاری و نه حتی به قول خودشان با نظارت، نمی توانند نقشی در بهبود اوضاع داشته باشند، پس بهتر است آنچه را مرادشان از نظارت است، به نازل ترین شکل یعنی فحاشی به دولت پی بگیرند تا به رأی دهندگانشان ثابت نمایند چندان هم منفعل نبوده اند!