علت تیک عصبی بچه ها چیست؟ - کلوب آگهی

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، زهره عابدینی کارشناس ارشد روان شناسی، درباره مراقبت از اختلالات تیک در بچه ها اظهار کرد: تیک های گذرا اغلب شایع بوده و تا 20 درصد از بچه ها را در سنین مدرسه تحت تاثیر قرار خواهند داد که این تیک ها خود به خود از بین می فرایند. با این حال اگر پایدار بمانند و مانع فعالیت های کودک شوند باید توسط متخصص اطفال، متخصص مغز و اعصاب یا روان پزشک آنالیز شوند.

او گفت: تیک های حرکتی شامل حرکات بدن مانند بالا انداختن شانه، حرکات صورت یا تکان دادن سر است. تیک های صوتی شامل غرغر کردن، صاف کردن گلو یا فراوری صدای حیوانات یا پرندگان است، این حرکات و صدا ها غیرارادی هستند و حدود 6 سالگی ظاهر می شوند. یک اختلال تیک حرکتی یا صوتی مزمن شامل تیک هایی است که بیش از یک سال ادامه داشته باشد، برای مثالاختلال توره نیز شامل تیک های حرکتی و صوتی است که بیش از یک سال ادامه دارد.

علائم دیگر در بچه ها مبتلا به تیک

عابیدینی اعلام کرد: طبق CDC سال 2020، 86% از بچه ها که مبتلابه توره هستند، علائم یک اختلال دیگر را هم تجربه می نمایند. به عنوان مثال، این افراد 63% علائم نقص توجه/ بیش فعالی (ADHD) یا بیش فعالی/ تکانشی و یا مسائل توجه و تمرکز، 49% اضطراب و حدود 33% وسواس را تجربه می نمایند.

تشخیص

او توضیح داد: برای تشخیص این بیماری، سوالاتی در خصوص شکل ظاهری، زمان آغاز /چگونگی بروز و تعداد دفعات پرسیده می گردد وکودک ممکن است برای رد دلایلی که می تواند علت تیک او باشد به یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع داده گردد. سایر تشخیص ها می تواند شامل یک اختلال تشنج یا سایر اختلالات عصبی یا حرکتی دیگر باشند.

درمان

عابدینی گفت: اگر تیک ها کودک را ناراحت نمی نمایند و مانع از فعالیت های روزمره و علاقمندی های او نمی گردد ممکن است نیازی به درمان هم نداشته نباشد، اما برای عده ای، تیک ها می توانند مشکل ساز باشند که در این صورت درمان های بسیار عالی برای یاری به کودک در کنترل تیک وجود خواهد داشت.

او اضافه نمود: توصیه آموزشگاه نورولوژی آمریکا یک مداخله رفتاری به نام مداخله رفتاری جامع یا CBIT به عنوان اولین انتخاب درمانی است. مداخله رفتاری جامع شامل یادگیری مهارت ها و استراتژی هایی برای مدیریت هرچه بهتر تیک هاست. این روش همچنین شامل راه چاره هایی برای یاری به آرامش کودک مانند تنفس عمیق است که می تواند فرکانس تیک ها را کاهش دهد. یادگیری تکنیک های جدید به بچه ها و خانواده ها اطمینان بیشتری در مدیریت تیک ها می دهد.

عابدینی توضیح داد: بعضی از پزشکان نیز ممکن است ترکیبی از دارو با روش های درمانی- رفتاری مانند CBIT را پیشنهاد دهند. هرچند شواهد مربوط به اثربخشی دارو ها متفاوت است. پزشک همچنین ممکن است برای یاری به مدیریت اختلال ADHD یا اضطراب داروی دیگری هم تجویز کند.

او گفت: خانواده ها باید این راه و روش را برای متمرکز شدن بر بچه ها پیش بگیرند تا بتوانند میزان توجه متمرکز به تیک را در آن ها کم نمایند. همچنین، بجای اینکه از کودک بخواهید تیک را متوقف کند او را تشویق کنید تا وقتی احساس عصبی می نماید نفس آرام و عمیق بکشد. برای یاری به کودک، خود نیز به همراه او نفس عمیق بکشید.