دو کار خوب یحیی گل محمدی و محمود فکری - کلوب آگهی

خبرنگاران؛ احسان محمدی- خبر درگذشت طرفدار 33 ساله پرسپولیس بعد از شکست این تیم مقابل اولسان در فینال لیگ قهرمانان آسیا تلخ و جانگزا بود. اینکه چرا فوتبال تا این اندازه به مرگ و زندگی گره خورده و ما آن را جدی می گیریم موضوعی است که بعضی از جامعه شناسان دون شان خودشان می دانند به آن ورود نمایند. واقعیت این است که به دلیل فقدان، در دسترس نبودن یا گرانی سرگرمی های دیگر فوتبال در ایران برای قشری از جامعه جای همه چیز را گرفته است. آن را به دین و جهان، عشق و نفرت و بود و نبودشان گره زده اند و کار دارد به جاهای باریک می کشد.

احتمالاً اگر نقشه ایران را جلوی بازیکنان پرسپولیس بگذارند و از آن ها بخواهند یاسوج را روی آن پیدا نمایند، بعضی از آن ها شاید چند دقیقه زمان بخواهند. چرا باید یک نفر بعد از شکست چنان به هم بریزد که قلبش از حرکت بایستد؟ خود بازیکنان روز بعد از شکست گفتند و خندیدند. وقتی آلمان 7-1 برزیل را شکست داد، هم یک مرد هرمزگانی از شدت ناراحتی سکته کرد و جان باخت در حالیکه هیچ گزارش فوتی در برزیل منتشر نشد! یعنی یک ایرانی از برزیلی ها برزیلی تر شده بود.

روز گذشته یحیی گل محمدی همه را غافلگیر کرد. او با یک پرواز به یاسوج رفت، با خانواده مرحوم بهروز خورشیدیان ملاقات کرد و مدال یادگاری مسابقات لیگ قهرمانان را به همراه یک پیراهن پرسپولیس که بازیکنان آن را امضا نموده بودند به سامی پسر 8 ساله آن طرفدار هدیه داد. رفتاری ارزشمند و قابل تحسین که گرچه برای سامی پدر نمی گردد و جای خالی مرد را در خانه هرگز پر نمی کند اما دستکم برای دقایقی تسلی بخش است. یادمان نرود در موارد مشابهی از این دست، بازیکنان ایرانی حتی از درج یک پیغام تسلیت در شبکه های اجتماعی خودداری می کردند. فوتبال مرگ و زندگی نیست، یک بازی است و حالا که خیلی در ایران به ما لذت قهرمانی نمی دهد، نباید زمینه ساز مرگ گردد.

محمود فکری سرمربی استقلال هم دستور داد تا بازیکنان و کادر فنی این تیم فعالیت خود را در اینستاگرام متوقف نمایند. اینکه یک سرمربی دستور فیلتر بدهد اتفاق معمولی نیست اما رفتار بسیاری از بازیکنان در شبکه های اجتماعی نه تنها سودی به حال باشگاه ندارد بلکه با ناشی گری و فقدان سواد رسانه ای موجب حمله و هجمه مخالفان و ایجاد حاشیه برای تیم می شوند.

موافق فیلتر و محدود کردن دسترسی شهروندان به شبکه های اجتماعی نیستم و می دانم خیلی زود بازیکنان دوباره در فضای مجازی به فعالیت مشغول شوند اما تصمیم محمود فکری در شرایطی که امکان آموزش به بازیکنان وجود ندارد و بسیاری از آن ها خودشان همه چیز را بلدند شاید به ایجاد آرامش در این تیم یاری کند. کافی است رفتارهای اینستاگرامی سیدحسین حسینی دروازه بان این تیم را در دو، سه سال گذشته در ذهن مرور کنید!

شبکه های اجتماعی به خاکریزهایی تبدیل شده اند که هر گروه و دسته ای پشت یکی از آن ها کمین نموده و حتی گاهی به تیم خودی شلیک می نمایند. پیشکسوتان، طرفداران نسل های پیشین، بازیکنانی که در ترکیب قرار نمی گیرند، لیدرها، بازیکن فَن هایی که معتقدند ستاره آن ها باید فیکس بازی کند و ... هر کدام در این سال ها بیش از آنکه مفید باشند زمینه ساز حاشیه های خسارت باری شده اند و همواره هم طلبکار هستند. آن ها هرگز مسئولیت کاری که در فضای مجازی می نمایند را نمی پذیرند ولی رفتارشان در فضای واقعی زخم های عمیقی می زند.