کیف ما را سبک کنید، آقا! - کلوب آگهی

کیف ما را سبک کنید، آقا!

آشنایی با عواملی که باعث تغییرات اسکلتی در دانش آموزان می گردد و روش های پیشگیری از آن

یکی از مهم ترین و اساسی ترین مسایل بهداشتی، تامین نیازهای جسمی دانش آموزان است که سلامت آنها را تامین می نماید. آنالیز و تحقیقات نشان دهنده وجود تغییر شکل های بدنی در بین دانش آموزان است. این تغییر شکل ها که اغلب شدید نیست با تمرین حرکات ساده قابل اصلاح خواهد بود.

داشتن شرایط صحیح بدنی به تنهایی هر چند برای سالم بودن کافی نیست اما بخشی از سلامت کلی فرد را شامل می گردد. والدین و مربیانی که دستیابی به شرایط صحیح بدن و عوامل موثر بر آن را می شناسند، به خوبی می توانند در سلامت زندگی روزمره دانش آموزان سهیم شوند بنابراین در یک برنامه صحیح آموزش بهداشتی نباید آموزش دستیابی به شرایط صحیح بدن را از یاد برد. در عین حال برای آنکه دانش آموزان به همکاری لازم علاقه نشان دهند، در امر آموزش نباید سختگیری گردد. پیشگیری از اختلال مهم تر از درمان پس از ابتلا است. پیشگیری هم تا حد زیادی به آموزش اصول صحیح و حفظ شرایط های صحیح بستگی دارد.

علل مساعدکننده و به وجود آورنده تغییر شرایط ستون فقرات در سنین مدرسه به طور عمده عبارتنداز: ضعف های عضلانی، بیماری های دوران مدرسه، استاندارد نبودن ارتفاع میز و جایگاه های مدارس، یکسان نبودن قد دانش آموزان، در شرایط های غلط قرار گرفتن در سر کلاس، پیشرفت بیماری ها و عوارضی که از دوران پیش از مدرسه آغاز شده است.

کیفوز: کیفوز، تغییر شکل واضح، کاهش مقدار بازشدگی قفسه سینه دردم، ناتوانی در صاف ایستادن به مدت طولانی، گرد بودن شانه ها (به هم نزدیک می شوند) تنگی نفس و خستگی زودرس

اسکولیوز: اسکولیوز انحراف طرفی ستون فقرات، پایین افتادگی یک شانه، تنگی نفس، قوز دنده ای در اثر چرخش مهره ها، ناتوانی در چرخش به طرف مخالف، تغییر شکل و خم شدن به طرفین به صورت قرینه نیست.

گفتنی است که تغییر شکل های فوق هرچه سریع تر تشخیص داده شوند و تمرین های مربوطه هرچه زودتر انجام شوند، بهبودی سریع تر و بیشتر خواهد بود.

اسکولیوز عادتی یا مدرسه ای

این اسکولیوز در بچه هایی که در سنین مدرسه هستند بر اثر قرار گرفتن در شرایط های غلط و عادت به آن ایجاد می گردد. اسکولیوز اغلب پیش از 14 سالگی ایجاد می گردد و اگر اصلاح نگردد در سنین بالا هم پایدار می ماند. به اسم مثال نشستن به صورت غلط ، بعلاوه شرایط بچه های راست دست که موقع نوشتن اغلب به سمت راست خم می شوند و بر عکس. در این اسکولیوز انحراف جانبی ستون فقرات در حد میانه است وضعف عضلانی هم کاملا مشهود است. نشستن طولانی مدت پشت میز تحریر موجب می گردد که فشارزیادی روی مهره ها وارد گردد. قرار گرفتن در چنین شرایط هایی به مدت طولانی اگر با ضعف عضلانی همراه باشد دانش آموز را وادار می نماید که با تکیه دادن روی یک طرف (تکیه یک طرفه) نشستن را برای خود راحت و قابل تحمل کند. در نتیجه عادت بد قرار گرفتن و شرایط غلط موجب پیشرفت اسکولیوزها در بچه هایی که هنوز به مدرسه نرفته اند هم مشاهده می گردد. البته بچه هایی هم وجود دارند که این تغییر شکل ها در دوران مدرسه در آنها آغاز شده و پیشرفت نموده است اما این احتمال هم وجود دارد که بچه هایی که در دوران مدرسه به شرایط معیوب عادت می کنند از قبل دارای مهره های تغییر شکل یافته بوده اند.

نشستن روی نیمکت هایی که نامناسب هستند و بعلاوه حمل روزانه کیف و کتاب به طور مداوم با یک دست بدون شک در شکل گیری اسکولیوز دخالت دارند. بنابراین معلم و مربی بهداشت باید رشد و تکامل دانش آموزان را کنترل کنند و به طریقه نشستن آنها هنگام گوش دادن به درس ، توجه کافی داشته باشند.

کیفوز در سنین مدرسه

تعدادی از بچه ها در سنین مدرسه دچار کوژ پشتی می شوند.آنچه مسلم است ضعف عضلات پشت و فقدان توانایی بچه ها در نگهداری ستون مهره ها به یک شرایط خاص و صحیح یکی از علل عمده این تغییر شکل محسوب می گردد. بیماری هایی هم در سنین نوجوانی و جوانی وجود دارند که می توانند تغییر شکل فوق را ایجاد کنند. یکی دیگر از علل کیفوز در سنین دبستان نامناسب بودن ارتفاع میز و جایگاه با قد دانش آموز است. این امر موجب اتخاذ شرایط غلط (به صورت تحمیلی) از سوی دانش آموز و ایجاد کوژ پشتی می گردد. بعلاوه دانش آموزان بلند قد در هنگام صحبت با سایر همکلاسی های خود مجبورند که سر خود را پایین بگیرند و با آنها صحبت کنند. تکرار این حالات موجب آغاز و پیشرفت تغییر شکل می گردد.

بعلاوه بچه هایی که خجالتی هستند و هنگام حرف زدن و راه رفتن همواره سرشان روبه پایین است و یا دختران به هنگام بلوغ و رشد سینه ها برای پوشیده نگهداشتن این امر شانه ها را به هم نزدیک می کنند و حالت قوز به خود می گیرند، بیشتر دارای کیفوز هستند.

مربیان بهداشت می توانند خیلی از تغییر شکل ها را در ساعات سرگرمی و یا در سرکلاس شناسایی کنند و فرد را برای مراجعه به پزشک هدایت کنند و یا به یاری مربی تربیت بدنی با انجام چند تست و حرکات خیلی ساده پس از شناسایی این تغییر شکل ها و با دادن ورزش های اصلاحی می توان ورزش های مناسب (حرکات اصلاحی) آنها را بهبود بخشید. به عبارت دیگر با شناخت تغییر شکل ها با دادن ورزش های اصلاحی می توان ورزش های متنوع و اصلاحی را جایگزین ورزش های معمولی کرد.

حرکات اصلاحی ساده برای برطرف ناهنجاری های ستون مهره ها

آویزان شدن از بار فیکس می تواند در بهبود انعطاف پذیری مفید باشد.

شنای کرال سینه در اصلاح تغییر شکل کیفوز بسیار موثر است.

حفظ شرایط صحیح در ایستادن ، نشستن و خوابیدن ضروری است و به اصلاح یاری می نماید.

برای برطرف گردی شانه ها فرد می تواند حرکت عقب بردن کتف ها را انجام دهد.

طریل کردن تنه در حالت نشسته (افزایش ارتفاع تنه)

انجام تمرینات تنفسی همراه با سایر تمرینات اصلاحی ضروری است.

بالا کشیدن شانه ها به خصوص سمت مبتلا و تقویت عضلات همان طرف

بهتر است دانش آموز مبتلا جلوی آینه قدی نشسته و شرایط صحیح نشستن را تمرین کند. به این صورت که فرد در حالی که روی جایگاه نشسته است، تنه خود را به سمت بالا می کشد. این عمل نه تنها به انعطاف پذیری ستون مهره ها یاری می نماید بلکه در اصلاح تغییر شکل و بهبود قدرت عمل عضلات هم موثر است. کودک مبتلا می تواند راه رفتن را جلوی آینه قدی تمرین کند و شرایط بدنی خود را مشاهده کند. در هنگام راه رفتن شانه ها باید در یک سطح باشند.

6 پیشنهاد برای پیشگیری از ناهنجاری های اسکلتی

والدین دانش آموزان حداقل ماهی یک بار بچه های خود را به حمام ببرند (در بقیه اوقات اغلب بچه ها به تنهایی ممکن است به حمام بروند) و شرایط بدنی آنها را آنالیز کنند.

کیف مدرسه حتی المقدور سبک باشد. معلمان به بچه ها توصیه کنند که از حمل کیف و کتاب به خصوص اگر سنگین باشد به صورت مداوم و با یک دست خودداری کنند و در صورت الزام به این کار از هر دو دست استفاده کنند.

در کلاس، نور به مقدار کافی باشد. به عبارت دیگر کلاس آفتابگیر باشد. برترین نور استفاده از نور طبیعی خورشید است که از طریق پنجره ها تامین می گردد. تامین نور کافی و مناسب در مدارس موجب حفظ سلامت چشم و قدرت بینایی، کاهش خستگی اعصاب و در نهایت اثر مطلوب در کیفیت آموزشی می گردد. نور کلاس باید به گونه ای تنظیم گردد که دانش آموزان علاوه بر دید خوب روی میز خود بتوانند بدون اتخاذ شرایط غلط در نشستن از فاصله تعیین تخته کلاس را ببینند.

دانش آموز به تخته سیاه کاملا مسلط باشد. تابلوی کلاس درس باید در محلی مناسب که قابل رویت برای تمام دانش آموزان (بدون تغییر حالت نشستن) و به رنگ سبز تیره (رنگ مات) باشد. فاصله تابلوی کلاس تا اولین ردیف دانش آموزان نباید از 5/2 متر کمتر نباشد.

ارتفاع میز و جایگاه ها باید متناسب با قد دانش آموزان انتخاب شوند. به عبارت دیگر ارتفاع میز و جایگاه ها باید استاندارد باشد. متناسب نبودن میز و نیمکت ها با ابعاد بدنی دانش آموزان علاوه بر ایجاد ناهنجاری های استخوانی موجب ایجاد ناراحتی های کمر، گردن، خستگی زودرس، افت تحصیلی و اشکال در فشارخون می گردد.

دانش آموزان در هنگام نشستن در شرایط های گوناگون می نشینند اما ارزیابی تناسب خوب و صحیح و رضایت بخش بودن وضع نشستن مستلزم این است که موارد ذیل رعایت گردد:

- کف کفش روی سطح زمین قرار گیرد و مانعی بین پشت ساق پا و ران ها وجود نداشته باشد.

- وقتی بازوها در شرایط عمود بر سطح میز هم محور با محور طولی بدن قرار دارند، آرنج ها تقریبا در محدوده سطح رویی میز قرار گیرد. تکیه گاه ثابت و محکمی برای پشت در ناحیه کمری و زیر تیغه های شانه وجود داشته باشد. منبع:http://www.salamat.com

منبع: راسخون