وجود 7هزار کتیبه به زبان فارسی در هند - کلوب آگهی

به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مرتضی رضوانفر در نشست تخصصی و نمایشگاه میراث هنری ایران و قفقاز با تأکید بر کتیبه ها و تزیینات معماریبه بیان گوشه ای از این پروژه میدانی که طی چند سال اخیر در کشورهای چین، تانزانیا، کنیا، ترکیه، جمهوری آذربایجان، هندوستان، ارمنستان و قفقازِ روسیه، توسط وی اجرا شده پرداخت.

او با بیان این که پروژه میراث مشترک ایران فرهنگی از پنج سال پیش شروع شده است، گفت: این پروژه از جایی شکل گرفت که وزارت امور خارجه خاطرنشان کرد در برخی از کشورها مانند ازبکستان، ترکمنستان، ارمنستان و... کتیبه های فارسی زبان را به بهانه های گوناگون از جای اصلی شان برمی دارند و یا کتیبه هایی به زبان های دیگر جایگزین آن ها می نمایند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، با اشاره به وجود 7هزار کتیبه به زبان فارسی در هند و عدم توجه به آن ها گفت: تحقیقات صورت گرفته در قالب این پروژه میدانی بسیار خاص بود و برای نیل به این هدف بزرگ، کمک رایزن های فرهنگی ایران در کشورهای مختلف و برخی سفارت خانه ها بسیار شایان توجه است.

او در ادامه با ارائه تصاویری از کتیبه ها و بنانوشته های آنالیز شده به اهمیت زبان فارسی در دنیا اشاره نمود و گفت: عثمانی ها زبان فارسی را به اروپای شرقی برده اند به نحوی که این منطقه مملو از کتیبه هایی به زبان فارسی است زیرا زبان فارسی زبان میانجی آن روزگاران بوده و سند این ادعا، نامه ای است که در موزه واتیکان وجود دارد.

رضوانفر اضافه نمود: در این نامه که امپراتور چین برای پاپ اعظم اروپا نگاشته بیان شده که امپراتور چین نامه را به زبان های مغولی و چینی نیز نوشته، اما احتمال داده که در دربار واتیکان کسی نتواند خط چینی و مغولی را بخواند بنابراین نامه را به زبان فارسی نیز نوشته و درآن آورده که نامه را به زبان فارسی نیز نوشته ام،زیرا زبان دنیای است.

وی همچنین درباره اهمیت و صندلی شعر و زبان فارسی با اشاره به تصاویر کتیبه ها گفت: عثمانی و صفویه دشمن بودند، اما نکته جالب این است که هر دوی آن ها از یک کتیبه و یک شعر به زبان فارسی برای سردر دربار خود استفاده نموده اندکه این امر نشان دهنده صندلی والای زبان فارسی به عنوان زبانی دنیای فارغ از سیاست و حکومت و جنگ است.

مسعود ناصری، مدیرکل امور هنری فرهنگستان هنر و دبیر این نشست نیز گفت: در همه جای دنیا اشتراکات فرهنگی مانند دین، ادبیات، آئین، شعر، اسطوره و هنر، بین اقوام و ملیت های مختلف وجود دارد، اما وقتی این اشتراکات زیاد گردد و به طور پیوسته باشد، می توانیم آنها را به نام هایی نظیر دنیا شرق، دنیا غرب، دنیا اسلام و... .نام گذاری کنیم که ایرانِ فرهنگی نیز به همین شکل نام گذاری شده است.

در انتهای این نشست، با حضور شرکت نمایندگان و استادان، نمایشگاه تصاویر آثار و کتیبه های فارسی زبان قفقاز گشایش یافت.

در این نمایشگاه که حاصل یک پروژه پژوهشیِ فراملی ـ منطقه ای است، میراث مشترک ایران و قفقاز با تکیه بر کتیبه ها و تزیینات معماری از زبان تصاویر به نمایش در آمده است.