دعوای اصولگرایان بر سر مذاکره مستقیم، دعوای مصنوعی است؟ - کلوب آگهی

به نظر بدیهی می رسید که اگر ناگهان دولت به جهت دیگری پای می گذاشت و بقیه بخش های جریان شاید مثل دیگر مسائل، مستقیم به مرحله حمایت می رسیدند، تصویری نامطلوب از پایبندی جریان اصولگرا به اصولش مخابره می شد که هم در صحنه داخلی هزینه آفرین می شد و هم شاید پیامی مضر به صحنه بین المللی ارسال می کرد؛ اما حالا اگر روزی قرار شد باقری روبه روی رابرت اقتصادی، نماینده آمریکا، در مذاکرات بنشیند، پس زمینه این حضور، جدال ها و چالش های متعددی خواهد بود که دولت می تواند به آن ها اشاره کند تا معین کند که این تصمیم، تصمیم آسانی نبوده است.

تنظیم موضع ضعف

اما دلیل این چالش هرچه باشد، به زیان کار دیپلمات های دولت رئیسی خواهد بود. تصویر اختلاف و درگیری در جریان حاکم، اگر در نهایت کار به مذاکره مستقیم برسد، برای بسیاری به این معنا خواهد بود که دولت با وجود ترجیح خود و با وجود نگاه جریانش، تن به این کار داده و به عبارتی مجبور شده است از موضع قبلی خود کنار بکشد. واضح و مبرهن است که تصویر اجبار و ناچاری در صحنه بین المللی همیشه مخرب است.

می توان گفت مشکل اصلی دولت اصولگرای رئیسی این نیست که مذاکره کند یا نکند. مشکل اصلی این است که جریان اصولگرا با موضع گیری های مطلق گرایانه پیشین خود، بی توجه به آینده ای از کسب قدرت احتاقتصادی، چینش گزینه های خود را به شکلی منفی تغییر داده است و حالا که بر کرسی نشسته، همه انتخاب های خود را منجر به هزینه های اضافی می بیند، هزینه های اضافی که دولت و تیم دیپلماسی اش بابت آن ها هیچ کس جز خود دیروزشان را نمی توانند ملامت نمایند.