طی یک ماه گذشته؛ در مریخ بر استقامت چه گذشت؟ - کلوب آگهی

به گزارش خبرنگاران، مریخ نورد Perseverance ناسا که در رسانه های فارسی زبان بیشتر استقامت یا پشتکار ترجمه شده است، ماه اول اقامت خود را در سطح مریخ سپری کرده است. این مریخ نورد در تاریخ 18 فوریه در یک دهانه برخوردی موسوم به دهانه جزرو(Jezero) فرود آمد تا با تمام توان به کاوش در سطح سیاره سرخ بپردازد و تصاویر مختلفی از این سیاره مخابره کند و سنگ های اطراف را به دقت تجزیه و تحلیل کند.

تا به امروز و در همین مدت، دانشمندان ناسا تشخیص داده اند که چندین سنگ در اطراف استقامت از نظر شیمیایی شبیه سنگ های آتشفشانی روی زمین هستند و باد و آب برخی از آنها را دچار فرسایش کرده است.

کنت فارلی زمین شیمی دان موسسه فناوری کالیفرنیا و دانشمند ماموریت استقامت می گوید: همه چیز تا به امروز عالی پیش رفته است. وی و دیگر دانشمندان این ماموریت، میزان پیشرفت استقامت و کارهایی را که در این یک ماه انجام داده در تاریخ 16 مارس در نشست مجازی کنفرانس علوم قمری و سیاره ای توصیف کردند.

همانطور که از پیش برنامه ریزی شده است، برای انجام آزمایش های علمی اصلی این مریخ نورد باید چند ماه دیگر صبر کرد. در این مدت مهندسان به آزمایش ابزارهای علمی آن ادامه می دهند و بالگرد نبوغ را برای انجام اولین پرواز فرازمینی آماده می کنند.

انتها استقامت مجموعه ای از ابزارهای خود از جمله مته، دوربین نمای نزدیک و حسگرهای شیمیایی متعدد را برای شکار علائم حیات باستانی در سنگ های مریخ به کار خواهد گرفت.

در حال حاضر دانشمندان در حال برنامه ریزی برای نحوه سفر استقامت از محل فرود خود که به افتخار اکتاویا باتلر نویسنده داستان های علمی-تخیلی نام گذاری شده، به صخره های مرتفع 40 متری واقع در دلتای یک رودخانه باستانی هستند. این دلتا که میلیاردها سال پیش توسط رودخانه ای که در مریخ جاری بوده، رسوب کرده و ایجاد شده، اگر اکنون وجود داشت، می توانست یک مکان ایده آل برای زندگی میکروبی باشد. اما مشکل اینجاست که یک تپه شنی بین استقامت و این دلتا واقع شده است که این مریخ نورد نمی تواند از آن عبور کند.

محققان در حال بحث در مورد این هستند که این تپه شنی را ساعت گرد یا پادساعت گرد دور بزنند. دور زدن پادساعت گرد این تپه سفر کوتاه تری خواهد بود، در حالی که دور زدن ساعت گرد آن، استقامت را با انواع بیشتری از صخره ها و سنگ های جالب توجه روبرو می کند.

اما هیچکدام از اینها احتمالاً زودتر از ماه ژوئن اتفاق نمی افتد. استقامت ابتدا باید برای آزمایش بالگرد نبوغ(Ingenuity) به یک مکان مناسب برود. این مکان احتمالاً منطقه ای پر از صخره است که از مکان فعلی مریخ نورد چندان دور نیست. در آنجا، این مریخ نورد، نبوغ را از شکم خود بیرون می آورد و اندکی از آن فاصله می گیرد تا بتواند یک فیلم مناسب از پرواز آن ضبط کند.

جیم بل دانشمند سیاره ای از دانشگاه ایالتی آریزونا که یکی از اعضای تیم پشتیبان دوربین های استقامت است، می گوید: ما مشتاقانه منتظر فیلم های تاریخی از اولین پرواز فرازمینی تاریخ هستیم.

آزمایش نبوغ به این دلیل در وهله اول انجام می شود که نبوغ هنگام رانندگی استقامت باید بالا سر آن پرواز کند و به آن در مسیریابی کمک کند.

دانشمندان تا انجام اولین آزمایش پرواز نبوغ که انتظار می رود در هفته های آینده انجام شود، سنگ های اطراف محل فرود استقامت را کاوش می کنند. هم اکنون در اطراف این مریخ نورد شاهد سنگ های کم رنگ تری نسبت به خاک تیره مریخ هستیم.

استقامت از ابزار مبتنی بر لیزر برای معین اینکه چندین نوع از این سنگ ها از جمله دو سنگ که توسط دانشمندان ناسا، ماز:(Maaz) و ییگو(Yeegho) از نظر شیمیایی شبیه به سنگ های بازالت روی زمین هستند که از سنگ های مذاب تشکیل می شوند، استفاده کرده است. این ابزار برای تبخیر بخش های کوچکی از این سنگ ها و بررسی ترکیبات شیمیایی آنها، آنها را با لیزر می شکافد.

راجر وینز یک متخصص زمین شیمی در آزمایشگاه ملی لوس آلاموس در نیومکزیکو که رئیس تیم ابزار لیزری استقامت است، گفت: از طریق این تجزیه و تحلیل، دانشمندان می بینند که ییگو نشانه هایی از حبس شدن آب در مواد معدنی خود دارد. این اکتشافات با آنچه دانشمندان از دهانه جزرو انتظار داشتند، مبنی بر اینکه ممکن است دارای سنگ های آتشفشانی باشد که احتمالا زمانی با آب ارتباط داشته اند، مطابقت دارد.

ماز یکی دیگر از سنگ هایی است که استقامت تا به امروز با ابزار لیزری خود آن را مورد بررسی قرار داده است. این مریخ نورد معین کرده است که ماز از نظر شیمیایی شبیه سنگ های بازالت روی زمین است.

به نظر می رسد بسکمک از صخره ها و سنگ های اطراف محل فرود استقامت توسط بادهای شدید تغییر شکل یافته اند. از جمله یک شیء تیره با شمایل عجیب و غریب که دانشمندان آن را به دلیل شباهت آن به یک فک که بر روی یک سنگ نشسته فُک بندرگاه(harbour seal) لقب داده اند.

بل می گوید: به نظر می رسد این بادهای شدید بر اساس جهتی که مطابق با الگوهای اصلی باد محاسبه شده توسط مدل های گردش جهانی برای مریخ است، از سمت شمال غربی این سنگ ها را پراکنده کرده اند.

فارلی گفت: سنگ تیره دیگری وجود دارد که به نظر می رسد نه توسط باد، بلکه توسط آب فرسایش یافته است. این نشان می دهد که ممکن است این سنگ زمانی در آب روان و شاید در رودخانه باستانی که به دهانه جزرو می ریخته است، قرار داشته است.

وی اضافه کرد: وجود این سنگ برای مطالعه ما کاملا امیدوار کننده است.

دانشمندان نام هایی غیررسمی را به زبان های ناواهو یا دین به سنگ ها، دهانه ها و سایر اشیاء اطراف محل فرود استقامت داده اند.

زبان مادری آرون یازی مهندس تیم استقامت زبان ناواهویی است و وی تلاش برای هماهنگی نام ها را بر عهده داشته است. به عنوان مثال، ماز به معنی مریخ است، در حالی که ییگو یک کلمه جایگزین برای کلمه سخت کوش است.

پس از آزمایش نبوغ و قبل از عزیمت استقامت به سمت دلتای مذکور، این مریخ نورد احتمالاً اولین نمونه برداری خود از سنگ های مریخ که بستر دهانه جزرو را تشکیل داده اند، انجام می دهد.

دانشمندان هنوز آتشفشانی بودن این سنگ ها را تشخیص نداده اند، اما اگر چنین باشد، می تواند به معین سن بستر این دهانه برخوردی کمک کند، زیرا سنگ مذاب عناصر رادیواکتیو را به دام می اندازد که با سرعت قابل پیش بینی پوسیده می شوند و می توانند به عنوان یک ساعت برای شخیص زمانی استفاده شوند که این سنگ ها ذوب شده اند.

استقامت در طول مأموریت خود حدود 30 لوله حاوی خاک و سنگ مریخ را جمع آوری می کند و آنها را روی سطح مریخ رها می کند تا یک ماموریت در آینده بتواند آنها را بازیابی کرده و به زمین بیاورد تا دانشمندان آن را تجزیه و تحلیل کنند. این نمونه ها اولین نمونه های مریخی آورده شده به زمین لقب خواهند گرفت.