تبانی بر سر بیماران ، ارجاع بیماران به داروخانه ای خاص برای تهیه دارو غیرقانونی است - کلوب آگهی

خبرنگاران - پروانه بندپی: برخی پزشکان، بیمار را برای تهیه دارو به داروخانه ای خاص که مورد تائید خودشان است، ارجاع می دهند یا هنگام نوشتن نسخه به بیماران خود توصیه می نمایند که حتما برند خاصی که تجویز می نمایند، خریداری گردد. گفته می گردد این پزشکان به علت یاری به افزایش عایدی داروخانه های اطراف محل کار خود، مبلغی به عنوان پورسانت دریافت می نمایند. تعدادی از پزشکان در حالی بیماران را مجبور به خرید دارو از داروخانه های سفارشی می نمایند که این داروها اصلا کمیاب نیستند و تقریبا در همه داروخانه ها پیدا می شوند. به خصوص داروهای مربوط به مسائل پوست و مو که در هر داروخانه ای یافت می شوند و عمدتا کمبودی درمورد آنها در بازار دارویی کشور وجود ندارد.

کارشناسان معتقدند ارجاع بیماران به داروخانه های مورد تایید پزشکان در گذشته شیوع بسیار کمتری داشت، ولی حالا به علت فشارهای مالی حاکم بر جامعه پزشکی و نیز ورود سرمایه گذاران به حوزه دارو رو به افزایش است.

به طور قطع تعداد پزشکان و داروخانه هایی که با یکدیگر وارد ارتباط ناسالم و زد و بند می شوند و نگاه سودجویانه به بیمار دارند، در مقایسه با پزشکانی که اولویت اول شان بیمار و بیماری آنهاست، بسیار اندک است اما همین تعداد اندک می توانند هم چهره جامعه پزشکی کشور را مخدوش نمایند و هم باعث ضرر و زیان مالی بیمار شوند و تاخیر در بهبود سلامت آنها را نیز در پی داشته باشند.

برخی از داروخانه ها فقط داروفروش اند

دکتر ایرج خسرونیا، رئیس انجمن پزشکان متخصص داخلی و فوق تخصص گوارش و کبد در این رابطه به خبرنگاران می گوید: ممکن است در میان هزار پزشک، یکی دو پزشک باشند که این گونه رفتار نمایند و با داروخانه قرارداد داشته باشند اما به نظر من موضوع آنقدر رایج نیست که مساله مهمی محسوب بگردد.

دکتر خسرونیا ادامه می دهد: در بیشتر موارد معمولا وقتی به بیمار می گوییم برای آزمایش دادن حتما به فلان آزمایشگاه مراجعه کن، یعنی ما آن آزمایشگاه را می شناسیم و قبول داریم و می دانیم که مثلا در سطح تهران 5 -6 آزمایشگاه بیشتر نیستند که آن آزمایش خاص را با کیفیت بالا و برترین نتیجه انجام می دهند. درباره داروخانه هم پیش می آید که برخی داروها را همه داروخانه ها ندارند، یا مثلا ممکن است دارو ترکیبی و دست ساز باشد و همه جا پیدا نگردد. چون همه داروخانه ها داروهای ترکیبی را درست نمی نمایند یا ممکن است داشته باشند ولی کیفیت بالایی نداشته باشد. برای همین پزشک به بیمارش تاکید می نماید که دارو را حتما از فلان داروخانه تهیه کند. چون تعدادی از داروخانه های الان داروساز نیستند و مدرک داروسازی ندارند و فقط داروفروش اند. علتش هم این است که الان متاسفانه یک عده تاجر هم وارد کار داروخانه شده اند و با گرفتن امتیاز، داروخانه باز می نمایند و مشغول فعالیت می شوند.

رئیس انجمن پزشکان متخصص داخلی اضافه می نماید: ولی همان طور که گفتم، از بین هزار پزشک، ممکن است یکی دو پزشک هم این طور باشند. البته من خودم اگر جای سازمان نظام پزشکی بوم، با همان یک دو پزشک هم به خاطر این رفتار برخورد قانونی می کردم اما به طور قطع یقین می دانم که تعداد این پزشکان زیاد نیست.

نگاه تجاری به بیمار ممنوع

در حالی که پزشک موظف است داروهایی برای بیمار تجویز کند که به بهبود و سلامتی او یاری کند، اما برخی شرکت های دارویی و نیز شرکت های آرایشی و بهداشتی با ارسال مشوق هایی از پزشک می خواهند که داروی آنها را به بیماران تجویز کند. این در حالی است که ممکن است دارویی که خود پزشک قصد تجویز آن را داشته، برای بیمار مفیدتر باشد.

دکتر سید هادی اسلامی، عضو انجمن داروسازان ایران در این باره به خبرنگاران می گوید: متاسفانه برخی همکاران پزشک و داروساز به جای نگاه علمی و طبابت، نگاه تجاری به بیمار دارند و رابطه ای ناسالم بین شان ایجاد شده است. برخی شرکت های آرایشی و بهداشتی و حتی برخی شرکت های دارویی به سراغ تعدادی از پزشکان می روند و محصولات خود را تبلیغ می نمایند و با پزشک قرارداد می بندند و به این ترتیب درصدی هم به پزشک می رسد. در حالی که القا یا تحمیل یک برند خاص به بیمار تخلف محسوب می گردد.

عضو انجمن داروسازان ایران تاکید می نماید: القای یک برند ممکن است حتی به ضرر بیمار تمام گردد. چون با نسخه ای مثلا 100 هزار تومانی امکان دارد مشکل بیمار رفع گردد، اما تحمیل یک برند خاص از سوی پزشک باعث می گردد که بیمار مجبور گردد بالای یک میلیون تومان پول دارو بدهد. در حالی که پرداخت این همه هزینه برای آن مشکل علتی ندارد و فقط موجب زیان تماشا بیمار می گردد. حتی ممکن است مشکلش را هم رفع نکند. این رفتار در میان تعداد انگشت شماری از پزشکان وجود دارد و امیدواریم با نظارت سازمان نظام پزشکی رفع گردد.

دکتر اسلامی می گوید: این تخلفات فقط مربوط به داروخانه نیست و درباره ارجاع اجباریِ بیمار به آزمایشگاه و مرکز تصویربرداری و مطب و بقیه جاها هم هست. یک وقتی ممکن است پزشک مستقلا تشخیص دهد که دقت فلان آزمایشگاه بهتر است و بیمار باید حتما به آنجا مراجعه کند، اما اگر این کار را با هماهنگی مسئولان آن آزمایشگاه و با نگاه تجاری انجام دهد، تخلف نموده است.

تحمیل هزینه اضافی به بیمار غیرقانونی است

طبق قوانین سازمان نظام پزشکی کشور، هر عاملی که باعث تحمیل هزینه اضافی یا طول درمان اضافی برای بیمار گردد، غیرقانونی است. دکتر اسلامی می گوید: رابطه ناسالم میان برخی پزشکان و برخی داروخانه ها پدیده نامیمونی است که به هیچ عنوان مورد تایید انجمن داروسازان و سازمان نظام پزشکی نیست و برایش کلی قانون وجود دارد.

عضو انجمن داروسازان ایران تاکید می نماید که در آیین نامه انضباطی سازمان نظام پزشکی ذکر شده که ارجاع بیمار به داروخانه یا مطب خاص جرم و تخلف است و از نظر حرفه ای درست نیست. چون همه داروخانه ها دارند در شرایط استاندارد کار می نمایند و همه داروها را هم دارند و اگر بیماری شکایت کند یا سازمان نظام پزشکی به نحوی از موضوع آگاه گردد، با آن داروخانه و پزشک برخورد خواهد نمود.

دکتر اسلامی به این نکته اشاره می نماید که بعضا با این مساله روبرو می شویم که بیمار به دستور پزشک به نقطه ای خیلی دورتر از محل سکونتش فرستاده می گردد تا بتواند دارویی را تهیه کند. در حالی که نزدیک ترین داروخانه به خانه اش هم آن دارو را دارد. به هیچ عنوان نباید بیمار را سرگردان کرد. بیمار نباید مجبور به تهیه دارو از داروخانه های مورد تایید پزشکان گردد.

دکتر اسلامی تاکید می نماید: آنچه که مهم است، این است که ما نگاه تجاری و سودآوری به بیمار نداشته باشیم. نگاه تجاریِ تعداد معدودی از همکاران پزشک نباید باعث خدشه دار شدن کوشش کل جامعه پزشکی گردد که دارند این همه زحمت می کشند.

عضو انجمن داروسازان ایران در پاسخ به این سوال که آیا چنین مسئله ای در شهرستان ها هم وجود دارد، شرح می دهد: این مشکل را در شهرهای کوچک خیلی کمتر داریم. ولی در استان هایی مثل تهران، البرز، اصفهان و مشهد و مراکز استان ها این پدیده بیشتر رایج است.

معین داروخانه ارتباطی به پزشک ندارد

در مقابلِ برخی از پزشکان که با داروخانه ها تبانی می نمایند و شرایط و حقوق بیمار را در نظر نمی گیرند، تعدادی از پزشکان نیز هستند که روح شان از این ماجرا خبر ندارد و به بیمار تنها نگاه طبابتی دارند. دکتر مینو محرز، متخصص بیماری های عفونی و استاد دانشگاه دانشگاه علوم پزشکی تهران در این باره به خبرنگاران می گوید: این رسم قبلا رایج نبود و نباید باشد. محل تهیه دارو نباید دست پزشک باشد. اگر دارو موجود باشد، بیمار می تواند آن را از هر داروخانه ای که خواست، تهیه کند.

دکتر محرز ادامه می دهد: در خصوص آزمایشگاه می گردد گفت که پزشک می تواند این انتخاب را داشته باشد که بیمار را به آزمایشگاهی که خودش می خواهد بفرستد. آن هم البته در شرایط خاص. ما برای برخی آزمایش های تخصصی، آزمایشگاه را هم برای بیمار معین می کنیم. چون می دانیم آنجا امکانات مورد نظرِ آن بیماری را دارد و کارش هم خوب است. اگر کار آزمایشگاه برای موارد خاص خوب نباشد، نتیجه درست نمی دهد و مریض کارش عقب می افتد. ولی آزمایش های روتین را بیمار هرجا خودش بخواهد، می تواند برود. اما درباره دارو باز تاکید می کنم که این موضوع به پزشک نمی تواند ارتباط داشته باشد و اگر دارو در بازار موجود باشد، بیمار می تواند آن را از هر داروخانه ای که خودش تشخیص می دهد، تهیه کند.